depolarisatie zelfst.naamw. Verbuigingen: depolarisaties 
wegvallen van een (elektrische) potentiaal
Proces waarbij het potentiaalverschil tussen binnen- en buitenzijde van een celmembraan (meestal van een zenuwcel) afneemt. Wanneer de depolarisatie een bepaalde drempel bereikt, ontstaat een actiepotentiaal.
Engels:Depolarization vermindering van de elektrische lading in een zenuwcel
vermindering van de elektrische lading in een zenuwcel
Depolarisatie is een verandering in de membraanpotentiaal van een cel waardoor deze potentiaal minder negatief wordt. Indien de depolarisatie hoog genoeg is, kan dit in zenuwcellen en bepaalde andere celtypen leiden tot een actiepotentiaal. Het tegenovergestelde van depolarisatie is hyperpolarisatie.
• [medisch] vermindering van de elektrische lading in een zenuwcel. • [natuurkunde] het verdwijnen van een ladingsscheiding. • [natuurkunde] het verdwijnen van een polarisatie door een proces van strooiing dat de richting van een vector willekeurig maakt. • [politiek] het (doen) verdwijnen van een politiek spanningsveld.
Depolarisatie is het verwijderen van waterstof die aan de anode is ontstaan als onderdeel van een corrosiereactie. Waterstof werkt als een barrière en vertraagt verdere corrosie door de polarisatie van de elektrode.
(Eng: depolarization) 1. Het verwijderen van de oorzaak of oorzaken die de polarisatie in een primaire cel heeft of hebben veroorzaakt. 2. Het toevoegen van een polarisatie-remmende stof aan de elektro lyt van een primaire cel.