depriveren werkw. Uitspraak: [ depri'verə(n) ] Afbreekpatroon: de·pri·ve·ren Vervoegingen: depriveerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gedepriveerd (volt.deelw.) (iemand iets) onthouden of ontnemen Voorbeelden: 'mensen met een verkoudheid depriveren van sociaal contact' , 'een land depriveren van wetenschappelijke vooruitgang' S...
1) Ontnemen 1) Beroven 2) Ontnemen