I differentiëren werkw. Uitspraak: [ dɪfərɛn'(t)ʃerə(n) ] Afbreekpatroon: dif·fe·ren·ti·e·ren Vervoegingen: differentieerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gedifferentieerd (volt.deelw.) 1) onderscheid maken of verschillend maken Voorbeelden: 'sollicitanten differentiëren naar opleiding' , 'differentiëren tusse...
1) Onderscheid maken 2) Zich verschillend ontwikkelen 
Rekening houden met de verschillen tussen de leerlingen. Bijv. omdat er goede en zwakke lezers in de klas zitten, kan de leerkracht niet zomaar doen alsof iedereen even goed leest. 
(zich) onderscheiden Voorbeeld: Hij differentieert zich door allerlei extra services te verlenen.
onderscheid maken vb: op deze school differentiëren wij: elke leerling krijgt zijn eigen lesstof
[wiskunde] Een wiskundige bewerking die erop neerkomt dat met zeer (oneindig) kleine veranderingen van een grootheid wordt gerekend. Wordt bijvoorbeeld toegepast om de raaklijn in een punt liggende op een cirkel, hyperbool of parabool (of nog andere figuren) te bepalen of de snelheid van een bewegend lichaam in diens baan te...
uiteenlopen
differentiëren:zich in verschillende richtingen ontwikkelen.
zich verschillend ontwikkelen, onderscheid aanbrengen (Pleysier 2007)