I differentiëren werkw. Uitspraak: [ dɪfərɛn'(t)ʃerə(n) ] Afbreekpatroon: dif·fe·ren·ti·e·ren Vervoegingen: differentieerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gedifferentieerd (volt.deelw.) 1) onderscheid maken of verschillend maken Voorbeelden: 'sollicitanten differentiëren naar opleiding' , 'differentiëren tussen...
1) Onderscheid maken 2) Zich verschillend ontwikkelen 
zich verschillend ontwikkelen, onderscheid aanbrengen (Pleysier 2007)
onderscheid maken vb: op deze school differentiëren wij: elke leerling krijgt zijn eigen lesstof
differentiëren:zich in verschillende richtingen ontwikkelen.
(zich) onderscheiden Voorbeeld: Hij differentieert zich door allerlei extra services te verlenen.
•verdelen volgens een bepaalde verdeelsleutel. • [wiskunde] het berekenen van de lokale stijging in een functie.
[wiskunde] Een wiskundige bewerking die erop neerkomt dat met zeer (oneindig) kleine veranderingen van een grootheid wordt gerekend. Wordt bijvoorbeeld toegepast om de raaklijn in een punt liggende op een cirkel, hyperbool of parabool (of nog andere figuren) te bepalen of de snelheid van een bewegend lichaam in diens baan te...
uiteenlopen