discretionair bijv.naamw. Afbreekpatroon: dis·cre·tio·nair Herkomst: «Frans met de vrijheid om zelfstandig te oordelen of te handelen Voorbeeld: 'discretionaire bevoegdheid' 
1) Niet verplicht 
aan eigen inzicht overgelaten (toon de herkomst via de etymologiebank)
•betreffende de vrijheid om zelfstandig te oordelen of te acteren, goeddunken, toestemming.
aan eigen inzicht overgelaten WOORDFEIT: Discretionair is uit het Frans overgenomen. Het is afgeleid van discrétion , dat 'scheiding, onderscheidingsvermogen' betekent, net als het Latijnse discretio waarop het teruggaat. Aan de basis ervan ligt het werkwoord discernere 'onderscheiden', waarvan ook discretie 'bescheidenheid', 'vrije beslissing' en...