Term uit de prosodie ter aanduiding van een metrische eenheid bestaande uit twee spondeeën, bijv. Oóst wést, thúis bést. In de Nederlandse poëzie komt dit verschijnsel niet voor, behalve misschien in metrische vertalingen van klassieke verzen, zoals in de volgende regel uit een ‘metrische overzetting’ van een fragment van Vergilius'
Ae...Gevonden op
https://www.dbnl.org/tekst/bork001lett01_01/bork001lett01_01_0005.php
Etym: Gr. di = twee; spondeios (Lat. Spondeus) = spondee. - Term uit de klassieke prosodie voor een combinatie van twee versvoeten die beide de metrische vorm hebben van een spondee en beschouwd worden als een metrische eenheid, zoals in: - Oōst wēst, thūis bēst. Het gebruik van de dispondee is vrij uitzonderlijk in de moderne poëzi...
Gevonden op
https://www.dbnl.org/tekst/dela012alge01_01/dela012alge01_01_05352.php
Geen exacte overeenkomst gevonden.
