de dissipatie zelfst.naamw. (v.) Verbuigingen: dissipaties verlies van energie ontstaan doordat weerstand moet worden overwonnen (-> warmteontwikkeling) 
1) Verkwisting 2) Verstrooiing 
Let op: Spelling van 1858 verstrooijing, verkwisting, doorbrenging. Dissiperen, verstrooijen, verkwisten, doorbrengen
verkwisting (toon de herkomst via de etymologiebank)
Onder 'dissipatie' wordt verstaan de onvermijdelijke onomkeerbare thermodynamische processen die in de meeste realistische (niet-ideale) systemen optreden en die resulteren in een verlies van 'nuttige' energie. Vooral in halfgeleiders speelt dissipatie een grote rol: schakelelementen zoals triacs en thyristoren hebben altijd een inwendige weerstand...
Def.: het verlies van pesticidenresiduen door degradatie en omzetting vanuit een ecosysteem naar een ander ecosysteem.