I a de doctorandus zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ dɔktɔˈrɑndʏs ] Afbreekpatroon: doc·to·ran·dus Verbuigingen: -sen, -randi (meerv.) I b de doctoranda zelfst.naamw. Uitspraak: [ dɔktɔˈrɑnda ] Afbreekpatroon: doc·to·ran·dus Verbuigingen: -'s, -randae (meerv.) titel van iemand die zijn universitaire studie heeft afgemaakt Syno...
1) Titel 2) Academische graad 3) Drs 4) Afgestudeerde 5) Academische titel 6) Universitair geschoolde 
iem. die geslaagd is voor doctoraalexamen
(drs.) doctorandus
'Doctorandus' (titulatuur: drs.) is in Nederland de titel voor de academische graad van master. Het is een Latijnse term die letterlijk vertaald kan worden als 'hij die (nog) doctor worden kan' (zie de grammaticale constructie gerundivum).
Benaming tot 2003 voor ‘ master ‘. Wettelijk beschermde titel. Wie aan een Nederlandse universiteit of hogeschool met goed gevolg een doctoraal examen heeft afgelegd waaraan niet de titel van meester of ingenieur is verbonden, mag zich doctorandus noemen. Opgelet: sinds het Bologna-akkoord voor de hervorming van het hoger onderwijs in Europa, s...
iemand die geslaagd is voor doctoraal examen
Doctorandus is de titel die je krijgt als je een universitaire master hebt afgerond. De afkorting van de titel is drs. Deze mag je voor je naam zetten.