doorgroeven werkw. Verbuigingen: doorgroefde Verbuigingen: doorgroefd diepe voren in een oppervlak veroorzaken 
overal met groeven doorsnijden - Voorbeeld: ‘De wegen schijnen oude, onbruikbare dingen, die doorgroefd en doorkorven, de lijnen trekken door 't land, van elke hofstede uitgaande, naar de molens toe en naar de kerk’