de drukvorm zelfst.naamw. (m.) Verbuigingen: drukvormen Verbuigingen: drukvormpje 1) iets dat als één geheel wordt gedrukt 2) in de uitvoering van een drukwerk 
1) Zetsel 2) Gereedschap van een drukker 3) Matrijs 4) Stereotypie 
Druktechnische term voor het zetsel waarmee één zijde van het vel bedrukt wordt. De binnenvorm, die meestal het eerst klaar is, levert de schoondruk; de buitenvorm geeft de weerdruk.
Druktechnische term voor het zetsel waarmee één zijde van het vel bedrukt wordt. De binnenvorm, die meestal het eerst klaar is, levert de schoondruk; de buitenvorm geeft de weerdruk. - Een drukvorm met loodzetsel op een proefpers. [bron: K.F. Treebus, Tekstwijzer (19884), p. 77].
Alle in een vorm ingesloten drukelementen.
Een 'drukvorm' is een beelddrager die bij hoogdruk gebruikt wordt. Een drukvorm kan bestaan uit tekst die gezet is uit loden letters, een of meer koperen lijnen en/of clichés.
Houtblok, koper- of zinkplaat, lithosteen enz. met een voorstelling. Van de drukvorm wordt de voorstelling afgedrukt op papier. Voor iedere afdruk moet de drukvorm opnieuw worden ingeïnkt