de duimeling zelfst.naamw. (m.) 1) naam van de duim gebruikt in kinderversjes 2) iets dat de duim bedekt 
1) Duimleer 2) Duim van een handschoen 3) Duimbekleedsel 4) Duimelot 5) Haakring 
aan het roer bevestigde bus, waarmee men het roer aan de roerduimen , die aan de achtersteven bevestigd zijn, hangt. Zie ook vingerling.
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Duimeling``] Een gereedschap voor veldgeschut, dienende om gedurende het laden en wisschen het zundgat digt te houden, om de vonken, die in de ziel terugblijven te doen uitdooven. Bij het batterijgeschut is een dergelijk gereedschap onder den naam van Zundgatkussentje bekend
(Bargoens, 1914) duim
[Bargoens, boeventaal] duim.