de eengezinswoning zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ enxəˈzɪnswonɪŋ ] Afbreekpatroon: een·ge·zins·wo·ning Verbuigingen: eengezinswoningen (meerv.) huis bedoeld voor een gezin Antoniem: flat 5 definities...
1) Woonvorm 
woonhuis met bescheiden omvang, geschikt voor bewoning door een persoon, al dan niet met een gezin
Een woningtype bedoeld voor bewoning door één persoon en zijn/ haar gezin.
Elke woning die tevens een geheel pand vormt. Hieronder vallen vrijstaande woningen, aaneen gebouwde woningen, zoals twee onder één kap gebouwde hele huizen, boerderijen met woningen en voorts alle rijenhuizen.
Volgens het Nationaal Pakket Duurzaam Bouwen Woningbouw: een eengezinswoning betreft een woonruimte meestal grondgebonden en in twee lagen met of zonder kap gebouwd. Voorbeelden zijn een woning in een rij, twee-onder-één-kap.
Een woning die bestemd is voor maar één gezin, maar waar ook een of twee mensen in kunnen wonen.
Een rijtjeshuis voor één gezin.