de eengezinswoning zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ enxəˈzɪnswonɪŋ ] Afbreekpatroon: een·ge·zins·wo·ning Verbuigingen: eengezinswoningen (meerv.) huis bedoeld voor een gezin Antoniem: flat 
1) Woonvorm 
woonhuis met bescheiden omvang, geschikt voor bewoning door een persoon, al dan niet met een gezin
Een woningtype bedoeld voor bewoning door één persoon en zijn/ haar gezin.
Elke woning die tevens een geheel pand vormt. Hieronder vallen vrijstaande woningen, aaneen gebouwde woningen, zoals twee onder één kap gebouwde hele huizen, boerderijen met woningen en voorts alle rijenhuizen.
Volgens het Nationaal Pakket Duurzaam Bouwen Woningbouw: een eengezinswoning betreft een woonruimte meestal grondgebonden en in twee lagen met of zonder kap gebouwd. Voorbeelden zijn een woning in een rij, twee-onder-één-kap.
Een 'eengezinswoning' is een woningtype dat bedoeld is voor bewoning door één persoon en zijn/haar eventuele gezin. Eengezinswoningen komen voor als rijtjeshuizen, twee-onder-een-kapwoningen en vrijstaande huizen.
Een rijtjeshuis voor één gezin.
huis, berekend op bewoning door één gezin
Een eengezinswoning is een woning voor een doorsneegezin, meestal uit vier personen bestaand. [basiswoordenlijst groep 7]
Een woningsoort die bedoeld is voor iemand met een partner en kinderen.Een huis op de begane grond dat groot genoeg is voor een gezin.