het emplacement zelfst.naamw. Uitspraak: [ ɑmplɑsə'mɛnt ] Afbreekpatroon: em·pla·ce·ment Verbuigingen: emplacementen (meerv.) terrein met een bepaalde bestemming, vooral bij aanlegplaatsen en stations Voorbeeld: 'Het emplacement van de spoorwegen in Deventer bestond vroeger uit een reizigersemplacement en een goederenemplacement.' 
1) Deel van een station 2) Plaats voor bouwwerk 3) Stationsterrein 4) Geschutbank 5) Rangeerterrein 6) Laadterrein bij een station 7) Terrein 8) Spoorwegterrein 
Plaats die is ingericht voor het opstellen van een stuk geschut.
Let op: Spelling van 1858 Fr., de stelling, aanen opstelling of plaatsing; ligging, toestand. Emplaceren, aanstellen, aanwenden
Emplacement is de plaats die is ingericht voor het opstellen van een stuk geschut.
terrein bij station (toon de herkomst via de etymologiebank)
Het totaal aan sporen op een terrein ten behoeve van het rangeren en stallen van treinen.
Een 'emplacement' is een opstelplaats die is voorbereid voor de plaatsing van een inrichting of bouwwerk, of voor het verrichten van een dienst. Een 'spoorwegemplacement' is een terrein dat voorzien is van minimaal twee sporen en een wissel.
Gebied met opstelsporen
terrein bij station
terrein bij station
voorbereide opstellingsplaats voor geschut; ook wel platform; zie ook bank
Plaats die is ingericht voor het opstellen van een stuk geschut.
Plaats die is ingericht voor het opstellen van een stuk geschut.