aandoening van de hersenen gekenmerkt door b.v. stuipen en bewustzijnsverlaging (encefalopathie)
encefalopathie zelfst.naamw. Afbreekpatroon: en·ce·fa·lo·pa·thie : hersenziekte . Synoniemen: hersenziekte 8 definities
1) Hersenziekte 
• [medisch] : hersenziekte.
Achteruitgang in de werking van de hersenen. Dit kan zich bijvoorbeeld uiten in concentratiestoornissen, geheugenstoornisssen, slaperigheid e.d.
Engels:Encephalopathy hersenziekte
hersenziekte
Hersen-(= encefalon)-aandoening (pathie).