de ethicus zelfst.naamw. (m.) Afbreekpatroon: ethi·cus Verbuigingen: ethici (meerv.) iemand die zich (beroepsmatig) met ethiek bezig houdt . 2 definities
1) Beoefenaar van de zedekunst 2) Beoefenaar van de zedenkunde 3) Beoefenaar van zedenkunde 4) Leermeester in de ethiek 5) Moraalfilosoof 6) Moralist 7) Wijsgeer op het gebied van de zeden 8) Zedendeskundige 9) Zedenkundige 10) Zedenleraar 11) Zedenmeester 1) Moraalfilosoof 2) Zedenkundige 
rechtswetenschap: filosoof van het juiste handelen ten opzichte van medemensen, dieren en de natuur in het algemeen. Bijv. ...
Verwijst naar personen die de waarden bestuderen die verband houden met het menselijke gedrag, met betrekking tot de juist- of onjuistheid van bepaalde handelingen, de goed- of slechtheid van de motieven voor dergelijke handelingen en de resultaten ervan