fluctueren werkw. Uitspraak: [ flʏkty'werə(n) ] Afbreekpatroon: fluc·tu·e·ren Vervoegingen: fluctueerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gefluctueerd (volt.deelw.) telkens weer verschillend zijn Voorbeelden: 'De dichtheid van de atmosfeer van Mars kan sterk fluctueren.' , 'Door de politieke onrust fluctueert de benzineprijs.' Sy...
1) Afwisselen 2) Gevarieerd 3) Golven 4) Op en neer gaan 5) Schommelen 6) Variërend 7) Variëren 8) Wisselen 1) Dobberen 2) Gevarieerd 3) Golven 4) Op en neer gaan 5) Rijzen en dalen 6) Schommelen 7) Variëren 8) Variërend 9) Weifelen 
veranderlijk zijn, schommelen (toon de herkomst via de etymologiebank)
Schommelen