I Germaans bijv.naamw. Afbreekpatroon: Ger·maans Verbuigingen: Germaanser Verbuigingen: Germaanst 1) tot de Germanen, een volk uit de oudheid, behorend Voorbeeld: 'De Germaanse overwinning in het Teutoburger woud heugde de Romeinen nog lang.' 2) betrekking hebbend op de taal der Germanen en de talen die er van afstammen...
1) Afdeling van de indo-europese talen 2) Afkomstig van Germanen 3) Arische taal 4) Centrumtaal 5) Europese taalgroep 6) Europese talengroep 7) Grondtaal 8) Indo-germaanse taal 9) Managers uit oude tijden 10) Oude taal 11) Taalgroep 12) Teutoons 13) Van de Germanen 1) Arisch 2) Godin 3) Teutoons 
• [taal] de taal die eertijds door de Germanen gesproken werd.
betrekking hebbend op de Germanen, ook: Duits
Verwijst naar de stijl en periode die wordt geassocieerd met de Indo-Europese sprekers van Germaanse talen wier oorsprong onduidelijk is maar die het zuiden van Zweden, het Deense schiereiland en het noorden van Duitsland bevolkten in de late Bronstijd. In latere eeuwen verhuisden verschillende Germaanse stammen naar het zuiden en het westen ten ko...