het gesteente zelfst.naamw. Uitspraak: [ xeˈstentə ] Afbreekpatroon: ge·steen·te Verbuigingen: gesteenten, gesteentes (meerv.) steen als onderdeel van de aardbodem en de bergen Voorbeeld: 'Als lava stolt wordt het een zwart gesteente.' Synoniemen: steen 
1) Mineraal 2) Gevormde rotslaag 3) Geologisch materiaal 4) Rotsachtige substantie 5) Steen 6) Steenachtige delfstof 7) Deel van de aardkorst 8) Delfstof 9) Edele stenen 10) Minerale massa 11) Natuurlijke rotsformatie 
stenen
Een natuurlijk gevormd aggregaat van één of meer mineralen. Gebruik `steen` voor bewerkt of verwerkt gesteente.
Mengsel van vaste mineralen en/of organische stoffen waaruit de aarde is opgebouwd.
het vaste materiaal van de aardkorst; in de natuur voorkomende steensoort (toon de herkomst via de etymologiebank)
Gesteente is het materiaal waaruit de aardkorst is opgebouwd. De meeste sedimentaire gesteenten bestaan uit een verbinding van diverse mineralen. Zandsteenbanken uit het Carboon in de Heimansgroeve in Zuid-Limburg.
steensoort vb: dit gesteente komt alleen op de maan voor
'Gesteente' of 'steen' is het vaste, consistente materiaal dat in de ondergrond onder de bodem ligt. De vorming en samenstelling van gesteente worden onderzocht in de petrologie, een vakgebied binnen de geologie.
•een uit grote stukken harde mineralen bestaand deel van de aardkorst.
stenen
Geologisch gezien is een gesteente een vast materiaal onder het oppervlak van de aarde