de groeve zelfst.naamw. Verbuigingen: groeven groeves Verbuigingen: groevetje 1) een mijn waar delfstoffen gewonnen worden, onderaards of dagbouw. 2) een open graf. Synoniemen: catacombe groef langwerpige uitholling mijn mijngroeve mijnschacht steengroeve 
1) Reef 2) Winplaats 3) Brede geul 4) Greppel 5) Gleuf 6) Graf 7) Groef 8) Wagenspoor 9) Laatste rustplaats 10) Grafkuil 11) Gegraven graf 12) Catacombe 13) Voor 14) Delfplaats 15) Kuil 16) Mijnschacht 17) Mijn 
Opengegraven ruimte waaruit een delfstof gewonnen wordt.
Opengegraven ruimte waaruit een delfstof gewonnen wordt.
Let op: Spelling van 1858 elke opening in eenen berg gemaakt, tot het uitbrengen van ertsen
Sulcus (Latijn) (Nederlands: groeve) Het gebiedje van de penis meteen achter de eikelrand op de overgang naar de stam van de penis 
Plaats waar ooit delfstoffen zijn gewonnen
groef (toon de herkomst via de etymologiebank)
kuil waarin een dode begraven wordt vb: na de begrafenis werd de groeve dichtgegooid Synoniem: graf
Een 'groeve' is een vorm van mijnbouw waarin zand, (natuur)steen, koolwaterstoffen of mineralen wordt gedolven. Groeves kunnen zowel bovengronds in de open lucht (dagbouw) als ondergronds als mijn als aangelegd worden.
Groeven zijn ontstaan door delfstoffenwinning en kunnen zowel aan de oppervlakte als ondergronds worden aangetroffen.
greppel, inkerving
De gebruiken voor holten in de grond, meestal niet onder grondwaterniveau, die in verhouding tot hun breedte ondiep zijn. Meestal worden ze gebruikt voor het opgraven of begraven van materialen