hobbelen werkw. Afbreekpatroon: hob·be·len Verbuigingen: hobbelde Vervoegingen: gehobbeld (volt.deelw.) 1) Gaan over een niet gladde weg zodat je zachtjes heen en weer wordt geschudt. 2) Omdat je over zo'n weg niet snel kunt gaan betekend hobbelen ook langzaam gaan. . Synoniemen: schokken stoten 6 definities...
1) Op en neer gaan 2) Over hobbels rijden 3) Schokken 4) Schommelend bewegen 5) Schuddend op en neer gaan 6) Stoten 7) Wiegelen 1) Schokken 2) Schuddend op en neer gaan 3) Stoten 4) Wiegelen 
zachtjes op en neer gaan (toon de herkomst via de etymologiebank)
heen en weer schudden omdat je over hobbels heen gaat vb: de kar hobbelde over de landweg
schommelend bewegen
1> het sterk op en neer bewegen van de voorzijde van het vaartuig. Ongeveer gelijk aan stampen, maar minder heftig en ruw. 2> regelmatig heen en weer of op en neer laten bewegen van een vaartuig. 3> door een op het water gelegde plank met de voet op en neer te bewegen, voldoende beroering en daarmee zuurstof in het water brengen. Dit hobbelen...
(Bargoens, 1914) ruziemaken
Vaartuig in slingerende beweging brengen om de vis in leven te houden.