de isotagme zelfst.naamw. (m.) grenslijn van syntactische verschijnselen 
1) Lijn op een dialectkaart 
De benaming voor lijnen die de gebieden begrenzen waar een bepaald syntactisch verschijnsel voorkomt Afgeleid van het Griekse tagma (het rangschikken)
grenslijn van syntactische verschijnselen (toon de herkomst via de etymologiebank)