de kolere zelfst.naamw. (m./v.) Uitspraak: [ ko'lerə ] Afbreekpatroon: ko·le·re informeel Krijg de kolere! (<verwensing>) de kolere in hebben (in een erg slecht humeur zijn) 
1) Toorn 2) Woede 
verwijst naar klere = nare ziekte (toon de herkomst via de etymologiebank)
tussenwerpsel: krachtterm