de konstabel zelfst.naamw. (m.) Verbuigingen: konstabels 1) militair die voor geschut verantwoordelijk is 2) # '(Koninklijke Marine tot 2014)' onderofficier die voor de artillerie op een schip zorgde 3) # scheepsofficier belast met de zorg voor geschut en munitie, zowel bij marine als koopvaardij ...
1) Hoofd werfbewaking 2) Militair 3) Onderofficier marine 4) Onderofficier bij de marine 5) Onderofficier 6) Marineofficier 7) Politieagent 8) Gerechtsdienaar 9) Agent 10) Diender 11) Zee-artillerist 12) Zeeartillerist 13) Zuid-Afrikaanse politieagent 14) Dienaar 15) Artillerist bij de marine 16) Constabel
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Konstabel``] Zie Artillerie
onderofficier bij de marine (toon de herkomst via de etymologiebank)
onderofficier bij de marine; kanonnier; toezichthouder
onderofficier bij de marine