medeplichtig bijv.naamw. Uitspraak: [ medə'plɪxtəx ] Afbreekpatroon: me·de·plich·tig samen met anderen schuldig aan iets dat strafbaar is Voorbeeld: 'medeplichtig aan een roofoverval' Synoniemen: medeschuldig 
1) Medeschuldig 2) Schuldig 3) Schuldig met anderen 
in strafrechtelijke zin: schuldig aan opzettelijke behulpzaamheid bij het plegen van een misdaad of wanbedrijf, waarbij de hulp echter als bijkomstig, niet-noodzakelijk wordt aangemerkt, in tegenstelling tot onmisbare hulp die tot mededaderschap leidt; in algemeen taalgebruik ook: medeschuldig aan een misdaad, wantoestand enz., veelal met de bijged...
wie bewust heeft meegewerkt aan iets dat verboden is vb: hij heeft gestolen spullen gekocht dus hij is medeplichtig
•bewust bijdragen
Medeplichtig is medeschuldig zijn. [basiswoordenlijst groep 7]
opzettelijk behulpzaam bij een misdrijf
opzettelijk behulpzaam bij een misdrijf (toon de herkomst via de etymologiebank)