mokken werkw. Uitspraak: [ ˈmɔkə(n) ] Afbreekpatroon: mok·ken Vervoegingen: mokte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gemokt (volt.deelw.) een beetje boos, stil en verdrietig zijn Voorbeeld: 'zitten te mokken, omdat je niet mee mag' Zie ook: mok Synoniemen: kniezen pruilen 
1) Vervelend doen 2) Heimelijk oppositie voeren 3) Pratten 4) Pruilen 5) Dreinen 6) Pruimen 7) Drenzen 8) Mopperen 9) Morren 10) Koppen 11) Fronderen 12) Kniezen 13) Zich misnoegd tonen 14) In stilte tegenwerken 15) Simmen 16) Wrevelig zijn 17) Bouderen 
pruilen, morren (toon de herkomst via de etymologiebank)
laten merken dat je boos bent, maar niet zeggen waarom vb: Maud zat te mokken in een hoekje Synoniem: pruilen
•een wrok koesteren.
Mokken is kniezen, verongelijkt doen. [basiswoordenlijst groep 6]
pruilen
Drinkgerei, vaak cilindrisch van vorm, met een vlakke bodem, met één handvat en soms met een deksel.
In stukjes snijden van vis.