de monodie zelfst.naamw. (v.) 1) éénstemmig gezang 2) melodie met akkoordbegeleiding 
1) Muziekterm 2) Solozang 3) Eenstemmig gezang 4) Eenstemmig gezang zonder begeleiding 5) Monoloog in verzen 
Let op: Spelling van 1858 een eenstemmig gezang; ook een treur- of klaaglied, lijkzang
eenstemmig gezang (toon de herkomst via de etymologiebank)
'Monodie' kan twee betekenissen hebben: het kan als synoniem worden gebruikt voor monofonie, maar kan ook een melodie met akkoordbegeleiding aanduiden. Deze term komt oorspronkelijk uit de volksmuziek, en uit de muziek van de troubadours en trouvères, afkomstige schrijfwijze vond een enorme opgang in het begin van de barok.
Etym: Gr. monōdia = eenstemmig gezang < monos = alleen; ōdè = gezang. - Solozang (tegenover koorlied), al dan niet begeleid door muziek.
Een elegie in een Griekse tragedie. 
Sologezang met eenvoudige begeleiding zoals dit omstreeks 1600 in gebruik raakte. Als reactie op de ingewikkelde polyfonie van de 15de en 16de eeuw hanteerden West-Europese componisten de monodie als een eenvoudige stijl, die de verstaanbaarheid van de tekst nastreefde.