Term uit de narratologie of verteltheorie voor de manier waarop een tekst als vertelde tekst kan worden beschreven. De narrativiteit wordt daarbij bepaald door de onderlinge relaties binnen de tekst zelf, de betekenis van die tekst en de geschiedenis of reeks gebeurtenissen die er de grondslag van vormen.
Gevonden op
https://www.dbnl.org/tekst/bork001lett01_01/bork001lett01_01_0015.php
Etym: Lat. narrare = vertellen. - Aanduiding voor het verhalende karakter van een tekst: narrativiteit is het specifieke kenmerk of geheel van kenmerken dat iets tot een verhaal maakt. Het vormt aldus het onderzoeksobject van de narratologie. Simplificerend zou men kunnen zeggen dat narrativiteit bestaat in het samenspel van vier kenmerken: ...
Gevonden op
https://www.dbnl.org/tekst/dela012alge01_01/dela012alge01_01_03091.php
Geen exacte overeenkomst gevonden.
