ontbloten werkw. Uitspraak: [ ɔndˈblotə(n) ] Afbreekpatroon: ont·blo·ten Vervoegingen: ontblootte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft ontbloot (volt.deelw.) (iets) ontdoen van wat het bedekt Voorbeelden: 'met ontbloot bovenlijf' , 'De hond gromde en ontblootte zijn tanden.' Synoniemen: bloot leggen 2 definities...
1) Beroven 2) Onthullen 3) Ontzetten 4) Strippen 5) Uitkleden 1) Blootmaken 2) Denuderen 3) Ontdekken 4) Ontdoen van kleding 5) Ontginnen 6) Onthullen 7) Strippen 8) Uitkleden 9) Zich ontdoen van kleding 
het bloot maken vb: Inez heeft haar schouders ontbloot