ontbramen werkw. Afbreekpatroon: ont·bra·men Verbuigingen: ontbraamde Vervoegingen: ontbraamd (volt.deelw.) 1) een scherpe rand of oppervlak ontdoen van uitstekende oneffenheden Voorbeeld: 'Het leger reinigde en ontbraamde oppervlakken van metalen, met name schepen en duikboten.' 2) enz. 3) tweede betek...