ontheiligen werkw. Uitspraak: [ ɔnt'hɛiləxə(n) ] Afbreekpatroon: ont·hei·li·gen Vervoegingen: ontheiligde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft ontheiligd (volt.deelw.) ontdoen van een bijzondere godsdienstige betekenis Voorbeeld: 'Als op zondag de winkels ook open zijn, wordt de rustdag ontheiligd.' Synoniemen: ontwijden schenden ...
1) Beschadigen 2) Desacraliseren 3) Heilig schendende taal uitslaan 4) Kwetsen 5) Misvormen 6) Ontwijden 7) Profaneren 8) Schenden 9) Te schande maken 10) Uitschelden 11) Violeren 1) Kwetsen 2) Misvormen 3) Ontwijden 4) Profaneren 5) Schenden 
ontwijden