ontheiligen werkw. Uitspraak: [ ɔnt'hɛiləxə(n) ] Afbreekpatroon: ont·hei·li·gen Vervoegingen: ontheiligde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft ontheiligd (volt.deelw.) ontdoen van een bijzondere godsdienstige betekenis Voorbeeld: 'Als op zondag de winkels ook open zijn, wordt de rustdag ontheiligd.' Synoniemen: ontwijden schenden...
1) Ontwijden 2) Misvormen 3) Heilig schendende taal uitslaan 4) Uitschelden 5) Te schande maken 6) Profaneren 7) Desacraliseren 8) Beschadigen 9) Schenden 10) Violeren 11) Kwetsen 
ontwijden