onttuigen werkw. Afbreekpatroon: ont·tui·gen Verbuigingen: onttuigde Vervoegingen: onttuigd (volt.deelw.) 1) een paard ontdoen van zijn tuig Voorbeeld: 'Na samen het paard onttuigd en op stal gezet te hebben, stapten Jan en Dina naar binnen.' 2) een schip ontdoen van zijn tuigage Voorbeeld: 'Ons schip was al onttui...
1) Aftakelen 2) Aftuigen 
•een paard ontdoen van zijn tuig. •een schip ontdoen van zijn tuigage. •tweede betekenisomschrijving. •enz.