Onweerhouden definitie

Onweerhouden

onbedeesd, niet terughoudend - Voorbeeld: ‘Het meisje zakte ineen, hijgde naar adem, bevangen door schrik omdat zij onweerhouden haar hart geopend had, zich verplicht zag verder te spreken’
Gevonden op https://www.dbnl.org/tekst/leme001taal02_01/leme001taal02_01_0018.php

---