1) Romeinse kleine vestingstad 2) Romeinse vestingstad 3) Romeinse stad 
Op een hoogte gelegen versterkte stad of burcht van Keltische oorsprong.
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] (Latijn), stad, versterkte plaats, vesting; beduidde in mid.-lat. een veste = met wallen en grachten verschanste plaats. Hoewel dikwijls er mede verwisseld, toch in zóover onderscheiden van civitas, dat hierdoor bij de latere Middeleeuwsche schrijvers een grote...
Een 'oppidum' (Latijn: 'oppidum' (mv.: 'oppida'): verhoogde plaats, versterking) is een hoger gelegen plaats (meestal op een heuvel of plateau gelegen) waarvan de natuurlijke verdediging versterkt is door de mens ten tijde van de Kelten. Oppida zijn voornamelijk bekend dankzij de beschrijvingen van Julius Caesar in zijn 'Commentarii de bello Gallic...
Een oppidum is een versterkte nederzetting uit de IJzertijd. (Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed)
[Let op: mogelijk oud Nederlands van 1400-1800] stad
versterkte plaats in pre-Romeinse of Romeinse tijd.
Wordt gebruikt voor Europese nederzettingen in de Late IJzertijd en de Romeinse Tijd. Vaak vestingwerken op een heuvel of op andere wijze versterkte eenheden, die als centraal punt dienen in het grondgebied van lokale stammen