de patholoog zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ pato'lox, pɑto'lox ] Afbreekpatroon: pa·tho·loog Verbuigingen: pathologen (meerv.) de pathologe zelfst.naamw. Uitspraak: [ pato'loxə ] Afbreekpatroon: pa·tho·loog Verbuigingen: pathologen, pathologes (meerv.) arts die onderzoek doet naar oorzaken en eigenschappen van ziektes Voorbeeld: 'Zi...
1) Medisch specialist 2) Werker in een laboratorium 3) Lijkschouwer 4) Ziektekundige 5) Ziektendeskundige 6) Beroep in het forensisch onderzoek 7) Beroep 
arts die is gespecialiseerd in de diagnose en het onderzoek van ziekten en afwijkingen door analyse van lichaamsweefsel, lichaamsstoffen en cellen, en in het vaststellen van doodsoorzaken door onder meer sectie
Een Patholoog is een medisch specialist die diagnoses stelt op basis van en onderzoek doet naar ziekten en afwijkingen door middel van het analyseren van lichaamsweefsel en – cellen. De pathologie kent verschillende richtingen. Zo krijgt een Klinisch Patholoog een stukje weefsel van de behandeld arts van een patiënt en onderzoekt deze met behulp...
Een 'patholoog' of 'ziektekundige' is een persoon die kennis heeft van de lichamelijke afwijkingen veroorzaakt door ziekte. Een patholoog verricht ook autopsie (inwendige lijkschouw/lijkschouwing).
• [beroep] een medisch specialist die de pathologie beoefent.
Een arts die weefsel en cellen onderzoekt, meestal onder de microscoop. Zo kan de arts bepalen om welke ziekte het gaat. Synoniem van: klinisch patholoog, patholoog-anatoom
Een dokter die weefsels bestudeert in het laboratorium om te bepalen of ze al dan niet aangetast zijn door ziekte.
dokter die zich bezighoudt met weefseldiagnose
beoefenaar van de pathologie.
Deskundige van zieke weefsels.
Een specialistdie in een laboratorium weefsels van patiënten op afwijkingen en specifieke kenmerken onderzoekt.