de premisse zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ pre'mɪsə ] Afbreekpatroon: pre·mis·se Verbuigingen: premissen (meerv.) stelling waarop je een redenering baseert Voorbeelden: 'Twee premissen kunnen pas een conclusie opleveren wanneer zij een term gemeenschappelijk hebben: de middenterm.' , 'een verzwegen premisse' Synoniem: vooronderstelling...
1) Aanname 2) Hypothese 3) Deel van een syllogisme (sluitrede) 4) Scenarioterm 5) Stelling 6) Term uit de logica 7) Term uit logica 8) Uitgangspunt 9) Veronderstelling 10) Voorafgaande stelling 11) Vooronderstelling 12) Vooropgestelde stelling 13) Vooropgezette mening 14) Vooropgezette stelling 15) Voorwaarde 1) Aanname 2) Hypothese 3) Vooronderstelling 4) Voorwaarde 
vooropgezette stelling (toon de herkomst via de etymologiebank)
stelling waar je van uitgaat in een redenering vb: als je je voorneemt later veel te gaan reizen, is je premisse dat je daar geld genoeg voor zult hebben
vooropgezette stelling
[filosofie] In strikte zin een van de twee voorafgaande stellingen van een syllogisme (sluitrede) waaruit de conclusie wordt getrokken. Bij uitbreiding wordt de term 'premisse' gebruikt voor elke voorafgaande onderstelling en is dus synoniem met 'vooronderstelling'.
vooropgezette stelling
Een uitspraak waarvanuit verder kan worden geredeneerd om tot een conclusie te komen
Argument. Zie Deductieve logica.