puberen werkw. Uitspraak: [ 'pybərə(n) ] Afbreekpatroon: pu·be·ren Vervoegingen: puberde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gepuberd (volt.deelw.) last hebben van hormoonveranderingen in de puberteit Voorbeeld: 'Tegenwoordig beginnen kinderen van tien of elf jaar soms al te puberen.' 1 definitie...
1) Menselijk gedrag