1) Interpunctie 2) Plaatsing der leestekens 3) Taalkundige term 4) Zinscheiding 1) Interpunctie 
(interpunctie, leestekens of punctuatie) Het geheel van leestekens waarmee de auteur of tekstbezorger aangeeft hoe de tekst gelezen moet worden, welke zinsdelen bij elkaar horen, waar de pauzes liggen, waar er in de directe rede gesproken wordt, waar in de indirecte rede enz.
Etym: Middeleeuws Lat. punctuatio = interpunctie. - Begrip uit de paleografie voor alle tekens die in een handschrift kunnen worden aangetroffen met het doel de intentie van de tekst beter weer te geven. Punctuatie doet zich op verschillende niveaus voor: 1) de tekens die de auteur of kopiist aanbracht om zijn tekst te verduidelijken (interp...