redeneren werkw. Uitspraak: [ redəˈnerə(n) ] Afbreekpatroon: re·de·ne·ren Vervoegingen: redeneerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geredeneerd (volt.deelw.) door nadenken een standpunt bepalen Voorbeeld: 'logisch redeneren' Synoniemen: argumenteren beredeneren betogen Spreekwoorden en zegswijzen • re...
1) Nadenken 2) Maken van gevolgtrekkingen 3) Betogen 4) Oordelen 5) Beredeneren 6) Zeggen 7) Woordvoeren 8) Kallen 9) Oreren 10) Beraadslagen 11) Delibereren 12) Druk praten 13) Raisonneren 14) Klassineren 15) Logisch denken 16) Gevolgtrekking maken 17) Gedachten ontwikkelen 18) Een betoog houden 19) Spreken 
praten, argumenteren
Vormen van nadenken die leiden tot een of meer conclusies (gevolgtrekkingen).
een logisch verband leggen tussen jouw bewezen waarneming en jouw theorie.
praten, argumenteren (toon de herkomst via de etymologiebank)
uitleggen wat je uitgangspunt is en welke stappen je zet in je denken vb: ik vond zijn redenering heel overtuigend
praten, argumenteren