scanderen werkw. Uitspraak: [ skɑn'derə(n) ] Afbreekpatroon: scan·de·ren Vervoegingen: scandeerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gescandeerd (volt.deelw.) (van verzen) de maat of het metrum aangeven Voorbeeld: 'om de beurt Latijnse verzen scanderen' 
1) Leuzen uitroepen 2) In lettergrepen uitroepen 3) Iets in lettergrepen uitroepen 4) Verzen in voeten opdelen 5) Uitroepen van leuzen 6) Leuzen roepen 7) Een versregel in voeten verdelen 8) In versvoeten indelen 9) Indelen in versvoeten 
Term uit de prosodie voor dat onderdeel van de klankanalyse (klank) dat erop gericht is op grond van woord- en zinsaccent het verloop van heffingen en dalingen vast te stellen en aldus het ritme te beschrijven. In de praktijk komt het erop neer dat men probeert de prominentieverhoudingen (klemtonen) binnen de versregel(s) te vertalen in metrische (...
Etym: Lat. scandere = opklimmen; vandaar: gaan staan en met de voet de maat slaan. - Term uit de prosodie voor dat onderdeel van de analyse van klank dat erop gericht is om op grond van woord- en zinsaccent het verloop van heffingen en dalingen vast te stellen om daarmee het metrum te bepalen dat de grondslag vormt van het ritme van een teks...
het metrum doen uitkomen
manier van indelen in versvoeten
het metrum doen uitkomen (toon de herkomst via de etymologiebank)
Onder scanderen (met de klemtoon op de eerste e) verstaan we het verdelen van een versregel in versvoeten en die - schriftelijk of mondeling - duidelijk doen uitkomen. In vroeger tijden werd van gymnasiumleerlingen verwacht dat zij de verzen van Homerus en Vergilius naar behoren konden scanderen, voordat zij tot de vertaling over mochten gaan!
het metrum doen uitkomen; als blijk van bewondering of afkeuring in lettergrepen uitroepen