schrapen werkw. Uitspraak: [ ˈsxrapə(n) ] Afbreekpatroon: schra·pen Vervoegingen: schraapte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geschraapt (volt.deelw.) 1) (wortels of aardappels) schoonmaken door de ruwe buitenkant eraf te krabben Voorbeeld: 'twee kilo aardappelen schrapen voor de stamppot' Synoniem: schrappen (2) 2)
1) Ophuiden 2) Melken 3) Keelgeluid 4) Beknibbelen 5) De keel door beweging van slijm ontdoen 6) Uitkrabben 7) Knibbelen 8) Schrabben 9) Schrappen 10) Kretsen 11) Knijpen 12) Hebzuchtig bijeen brengen 13) Krassen 14) Krabben 15) Kuchen 16) Afschrabben 17) Afkrabben 18) Oppotten 
afkrabben, bijeenbrengen
schrappen Ruimere term: subtractieve procédés en technieken
Het bewerken of reinigen van oppervlakken, het verwijderen van een radioactief besmette laag van een betonstructuur met behulp van machines, bestaande uit een aantal naalden of een cilinderkop, die meestal pneumatisch aangedreven worden, en waarmee op het betonoppervlak een kloppende beweging wordt uitgeoefend.
schrappen (toon de herkomst via de etymologiebank)
er het buitenste laagje afhalen vb: heb je het vuil van je zolen geschraapt? Synoniem: schrappen
afkrabben, bijeenbrengen