I separatief bijv.naamw. 1) op afscheiding gericht, afscheiding teweegbrengend 2) een eigenschap van sommige semigroepen II de separatief zelfst.naamw. (m.) Verbuigingen: separatieven een naamval die een af- of herkomst uitdrukt 
1) Scheiding bewerkend 2) Afzonderend