smokken werkw. Afbreekpatroon: smok·ken Verbuigingen: smokte Vervoegingen: gesmokt (volt.deelw.) 1) enz. 2) kleine plooitjes in een stof leggen en deze met allerlei siersteken vastzetten Voorbeeld: 'Deze satijnen handschoenen zijn smokken.' 3) tweede betekenisomschrijving Voorbeeld: 'Zin met het smok...
1) Kussen 2) Rimpelen 3) Zoenen 1) Kussen 2) Rimpelen 
versieringen borduren (toon de herkomst via de etymologiebank)
Een stuk stof bijeenhalen door het langs twee of meer evenwijdige lijnen steken of omringde draden te trekken, door het met draad, eventueel elastisch, te stikken of door er gespannen rubberen draden doorheen te weven.
Verwijst naar het proces dat wordt toegepast op een kledingstuk of een ander stuk stof, waarbij plooien worden bijeen worden gehouden en bewerkt met een eenvoudige of decoratieve steek