[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] (Latijn), letterlijk
vette, rijke buit, t.w. de wapenrusting, door een oud-Romeinschen veldheer aan den door hemzelven gedooden vijandelijken aanvoerder ontnomen. Bij Vergilius en Livius.
Gevonden op
https://dbnl.org/tekst/beer004woor01_01/beer004woor01_01_0023.php
De 'Spolia opima' (Nederlands:'Schitterende buit') was in de oudheid de wapenuitrusting (schild, bepantsering, zwaard) van een vijandelijke bevelhebber. Voor een Romeinse generaal was het in een tweegevecht doden van de vijandige leider en vervolgens zijn wapenuitrusting af te nemen de grootste militaire eer die verkregen kon worden.
Gevonden op
https://nl.wikipedia.org/wiki/Spolia_opima
Geen exacte overeenkomst gevonden.
