stuiptrekken werkw. Afbreekpatroon: stuip·trek·ken Verbuigingen: stuiptrekte Vervoegingen: gestuiptrekt (volt.deelw.) . onwillekeurige bewegingen maken bij een toeval Voorbeeld: 'Hij lag nog steeds op de grond, maar stuiptrekte en gilde niet meer zoals eerst.' . 1 definitie...
1) Lillen