stoten werkw. Uitspraak: [ ˈstotə(n) ] Afbreekpatroon: sto·ten Vervoegingen: stootte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gestoten (volt.deelw.) 1) (iets) onbedoeld en hard tegen iets aan laten komen Voorbeeld: 'je been stoten tegen een stoelpoot' 2) (iets) door een stoot (1) verplaatsen Voorbeeld: 'een vaasje...
1) Haperen 2) Botsen tegen 3) Dokken 4) Schokken 5) Botsen 6) Bonzen 7) Bonken 8) Hobbelen 9) Hard duwen 10) Pijnlijk treffen 11) Totteren 12) Tokken 13) Omhoogtillen 14) Pillen 15) Steken 16) Biljarten 17) Betasten 18) Biljartterm 19) Hevig duwen 20) Beuken 21) Rammen 22) Uitduwen 23) Bruuskeren 24) Zijn aantrekkelijk bij een bokswedstrijd 
een duw geven, schokken
In een duikvlucht op een prooi neervallen van een stootvogel (z.o. slaan, stootvogel)..
passim stampen.
er hard tegenaan komen vb: ik heb me gestoten aan die stoel
•met een korte snelle beweging (weg)duwen.
een duw geven, schokken
1> onverwacht sterk in de vaart gestuit worden, zoals wanneer men tegen een ondiepte vaart of wanneer men, al dan niet gemeerd liggend, met enige snelheid tegen de oever of kade komt. 2> in het visnet geraken. Wordt ondermeer in de zegenvisserij van zalm gezegd. Ook snokken of lopen genoemd.[Links: Diverse termen inzake de visserij .]