de tafel zelfst.naamw. (m./v.) Uitspraak: [ ˈtafəl ] Afbreekpatroon: ta·fel Verbuigingen: tafels (meerv.) 1) meubelstuk met een horizontaal, vlak blad op één of meer poten om dingen op te zetten of om aan te zitten, bijvoorbeeld tijdens het eten de tafel dekken (borden, servies, glaswerk e.d. voor het eten op tafel zetten) de ...
1) Dis 2) Rekenreeks 3) Meubel 4) Meubelstuk 5) Bladwijzer 6) Tabel 7) Huisraad 8) Scheikundige 9) Interieurartikel 10) Vermenigvuldigingsreeks 11) Baai in Afrika 12) Rekenkundige reeks 13) Stenen plaat 14) Casinomeubel 15) Meubilair 16) Wiskundige tabel 17) Weversgereedschap 18) Reeks sommetjes 19) Bureel 
meubelstuk
Uit `De lagere vaktalen: Diamantbewerking` 1914 bovenvlak van den brillant. Bolle-, holle tafel; traptafel.
meubelstuk (toon de herkomst via de etymologiebank)
meubelstuk
Tafel heeft drie betekenissen [basiswoordenlijst groep 4]
1> boekje met tabellen, waarin de tijden van hoog- en laagwater, voor diverse getijde havens gegeven is. Zie verder bij getijtafel . 2> tabel met miswijzingen van het kompas. Minder gebruikelijke verkorting van stuurtafel .
Meubelstukken met een vlakke, plaatachtige bovenkant die op één of meer poten of dragers steunt