het terracotta zelfst.naamw. Uitspraak: [ tɛra'kɔta ] Afbreekpatroon: ter·ra·cot·ta aardewerk met een roodbruine kleur waar je potten mee bakt Voorbeelden: 'terracottategel' , 'terracottakleur' 
1) Bruinrood 2) Pottenbakkersaarde 3) Ongeglazuurd aardewerk van roodbakkende klei 4) Ongeglazuurd aardewerk 5) Licht bruinrood 6) Onverglaasd aardewerk 7) Pottenbakkersklei 8) Keramisch materiaal 9) Onverglaasde pottenbakkersklei 10) Aardewerk van rode klei 11) Kleur 12) Aardewerk 13) Rood aardewerk 
[kunst tot de renaissance] (Italiaans: gebakken aarde) Voorwerp van gebakken pottenbakkersklei. Gewoonlijk is het de benaming voor niet van glazuur voorzien aardewerk dat de natuurlijke bakkleur van de klei heeft. Door de toevoeging van ijzerhoudende mineralen kan de bruinrode 'terracotta'-kleur verkregen worden. Vooral toeg...
ongeglazuurd aardewerk
Ital. voor gebakken aarde.
Gebakken of in vuur gedroogde klei, normaal bruinachtig rood van kleur en sinds de oudheid vaak gebruikt voor pottenbakken, kleine beeldhouwwerken en dakpannen.
Ongeglazuurd aardewerk.
(Latijn: gebakken aarde) ongeglazuurd aardewerk.
(Latijn: gebakken aarde) ongeglazuurd aardewerk.
ongeglazuurd aardewerk
Een reeks roodachtige of oranjebruine kleuren die lijken op de kleur van het aardewerkproduct terracotta
1. Terracotta is Italiaans voor gebakken aarde. Terracotta is ongeglazuurd , bruinroodachtig hard gebakken aardewerk. Terracotta is door het ongeglazuurde karakter en de soms wat grove klei waaruit het gebakken is, vrij poreus.