uitbijter zelfst.naamw. Verbuigingen: uitbijters 
1) Iemand die slecht behandeld wordt 
Een 'uitbijter' of 'uitschieter' ('outlier') is in de statistiek en gegevensanalyse een waarneming die niet bij de overige lijkt te passen. Uitbijters kunnen echter ook een aanwijzing zijn dat niet de juiste kansverdeling wordt toegepast.
•uitzondering • [statistiek] getal of gegeven dat niet tot een grotere groep behoort. • [geologie] klein gebied van jongere gesteenten dat omgeven is door oudere gesteenten.
Synoniem: outlier (Eng) 
iezegrim (toon de herkomst via de etymologiebank)