uitknippen werkw. Uitspraak: [ 'œytknɪpə(n) ] Afbreekpatroon: uit·knip·pen Vervoegingen: knipte uit (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft uitgeknipt (volt.deelw.) met een schaar (uit iets) knippen Voorbeeld: 'een krantenartikel uitknippen om te bewaren' 1 definitie...
1) Decouperen 1) Uitsnijden