uitschreeuwen werkw. Uitspraak: [ 'œytsxrewə(n) ] Afbreekpatroon: uit·schreeu·wen Vervoegingen: schreeuwde uit (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft uitgeschreeuwd (volt.deelw.) hard schreeuwen Voorbeeld: 'De betogers schreeuwen uit 'weg met de president'.' het uitschreeuwen van de pijn (erg veel pijn hebben en dat uiten) Synoniemen: ...
1) Brullen 2) Exclameren 3) Kraaien 4) Uitbrullen 5) Uitgillen 6) Uitkrijsen 7) Uitroepen 1) Brullen 2) Kraaien 3) Uitbrullen 4) Uitgillen 5) Uitkrijsen 6) Uitloeien 7) Uitroepen