veroveren werkw. Uitspraak: [ vərˈovərə(n) ] Afbreekpatroon: ver·ove·ren Vervoegingen: veroverd (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft veroverd (volt.deelw.) 1) met geweld je meester maken van (een land, een stad) defensie Voorbeeld: 'De Romeinen veroverden grote delen van Europa.' Synoniem: innemen 2) 
1) Bedwingen 2) Bezetten 3) Overwinnen 4) Door geweld bemachtigen 5) Door strijd verwerven 6) In bezit nemen 7) Bemachtigen 8) Toekomstgericht 9) Overweldigen 10) Inpalmen 11) Innemen 12) Nemen 13) Buiten 14) Buitmaken 15) Trachten te bemachtigen 16) Aanwinnen 17) Usurperen 18) Vermeesteren 19) Verkrijgen 
na een gevecht in bezit nemen vb: het kasteel werd veroverd door de ridders
•een gebied door een militaire operatie in zijn macht nemen. • tweede betekenisomschrijving •:"Zin met het 'paginawoord' in de tweede betekenis erin." • enz.
Veroveren is na felle strijd in bezit nemen. [basiswoordenlijst groep 7]
opklimmen tot een hogere staat, rang, bezoldiging, enz... komen, geraken - Voorbeeld: ‘Het leek ons ook dat wij, met die nieuwe woning, ineens zouden veroveren in rang en stand, en van arme werkmensen tot de begoede burgerij zouden gerekend worden’
bemachtigen
bemachtigen (toon de herkomst via de etymologiebank)