veroveren werkw. Uitspraak: [ vərˈovərə(n) ] Afbreekpatroon: ver·ove·ren Vervoegingen: veroverd (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft veroverd (volt.deelw.) 1) met geweld je meester maken van (een land, een stad) defensie Voorbeeld: 'De Romeinen veroverden grote delen van Europa.' Synoniem: innemen 2) ...
1) Aanwinnen 2) Bedwingen 3) Bemachtigen 4) Bezetten 5) Buiten 6) Buitmaken 7) Conquesteren 8) Door geweld bemachtigen 9) Door strijd verwerven 10) In bezit nemen 11) Innemen 12) Inpalmen 13) Nemen 14) Overweldigen 15) Overwinnen 16) Toekomstgericht 17) Trachten te bemachtigen 18) Usurperen 19) Verkrijgen 1) Bedwingen 2) Bemachtigen 3) Bevechten 4) Bezetten 5) Buitmaken 6) Inlijven 7) Innemen 8) Inpalmen 9) Nemen 10) Overmeesteren 11) Overweldigen 12) Usurperen 
bemachtigen (toon de herkomst via de etymologiebank)
•een gebied door een militaire operatie in zijn macht nemen. • tweede betekenisomschrijving •:"Zin met het 'paginawoord' in de tweede betekenis erin." • enz.
bemachtigen
opklimmen tot een hogere staat, rang, bezoldiging, enz... komen, geraken - Voorbeeld: ‘Het leek ons ook dat wij, met die nieuwe woning, ineens zouden veroveren in rang en stand, en van arme werkmensen tot de begoede burgerij zouden gerekend worden’
bemachtigen